Kawitacje stomatologiczne: Objawy, Leczenie, Koszt Zabiegu, Definicja, Diagnoza

Kawitacje zębów to mniej znany, ale istotny problem zdrowia jamy ustnej, który może prowadzić do przewlekłych problemów zdrowotnych. Te ubytki w kości szczęki, często niewykryte, mogą być siedliskiem szkodliwych bakterii i powodować znaczące skutki ogólnoustrojowe. Zrozumienie ubytków zębów, ich skutków i możliwości leczenia ma kluczowe znaczenie dla utrzymania ogólnego stanu zdrowia.

Kluczowe fakty

• Kawitacja to pusty obszar lub kieszeń w kości szczęki, często w miejscu wcześniej usuniętego zęba, zawierająca martwe komórki kostne
• Nazwy alternatywne: NICO (martwica kości wywołana nerwobólami), martwica kości szczęki
• W wielu przypadkach kawitacje przebiegają bezobjawowo, ale mogą powodować ból twarzy lub przyczyniać się do przewlekłych problemów ogólnoustrojowych
• Przyczyny są często wynikiem niecałkowitego gojenia po ekstrakcji zęba, zwłaszcza zębów mądrości, lub spowodowanym infekcjami
• Do postawienia diagnozy często wymagane są specjalistyczne techniki obrazowania, ponieważ zwykłe zdjęcia rentgenowskie nie zawsze pozwalają wykryć kawitację.

Definicja: czym są kawitacje dentystyczne?

Kawitacja to dziura w kości szczęki, zwykle powstająca w miejscu usunięcia zęba, a kość nie zagoiła się prawidłowo. Często obejmuje martwą tkankę kostną i może stać się miejscem przewlekłego stanu zapalnego i infekcji. Wbrew temu, co mogłoby sugerować to określenie, ubytki w zębach nie są ubytkami w zębach. Zamiast tego są to obszary w obrębie kości szczęki, często w miejscu poprzednich ekstrakcji zębów, gdzie kość nie zagoiła się prawidłowo. Obszary te mogą stać się martwicze i służyć jako pożywka dla bakterii, potencjalnie przyczyniając się do przewlekłych infekcji i bólu. W niektórych przypadkach kawitacje mogą być powiązane z ogólnoustrojowymi problemami zdrowotnymi, ponieważ mogą być siedliskiem bakterii i toksyn, które wpływają na ogólny stan zdrowia.

Proces formacyjny

Powstawanie kawitacji można przypisać kilku czynnikom. Jeśli po ekstrakcji zęba więzadło przyzębia nie zostanie całkowicie usunięte, może uniemożliwić komórkom kostnym wypełnienie przestrzeni, co prowadzi do kawitacji. Inne czynniki ryzyka obejmują zaburzenia krzepnięcia, zmniejszony przepływ krwi do zębów okolicy oraz infekcje takie jak ropień zęba. Z biegiem czasu zmniejszony przepływ krwi może spowodować śmierć komórek kostnych, tworząc pustą przestrzeń lub kawitację w kości.

Terminologia medyczna

Kawitacje zębów (lub kawitacje kości szczęki) są często określane w środowisku medycznym jako kawitacyjna martwica kości wywołująca nerwobóle lub NICO. Termin martwica kości odnosi się do śmierci tkanki kostnej, co jest charakterystyczną cechą kawitacji.

• Nerwoból: odnosi się do bólu nerwów
• Wywoływanie: oznacza powodowanie lub powodowanie
• Kawitacja: odnosi się do tworzenia wnęki lub pustej przestrzeni
• Osteonekroza: odnosi się do śmierci tkanki kostnej z powodu braku dopływu krwi.

Łącznie termin NICO opisuje stan, w którym martwica tkanki kości szczęki jest powiązana z bólem nerwów.

Objawy kawitacji

Najczęstsze objawy kawitacji zębów to:

• Przewlekły ból twarzy: w tym schorzenia takie jak neuralgia trójdzielna i nietypowy ból twarzy.
• Objawy ogólnoustrojowe: takie jak chroniczne zmęczenie, choroba zapalna jelit i inne przewlekłe problemy zdrowotne.
• Objawy w jamie ustnej: nieświeży oddech, problemy z zatokami i objawy często błędnie diagnozowane jako fantomowy ból zęba, neuralgia trójdzielna.

Bakterie beztlenowe w kawitacji mogą wytwarzać silne toksyny, przyczyniając się do ogólnoustrojowego stanu zapalnego i chorób. Kawitacje, choć początkowo mają charakter lokalny, mogą powodować znaczące skutki ogólnoustrojowe, jeśli nie zostaną wyeliminowane.

Diagnostyka kawitacji

• Ocena kliniczna: Pierwszym krokiem w diagnostyce kawitacji zębów jest ocena kliniczna. Stomatolog zbierze szczegółowy wywiad i przeprowadzi badanie kliniczne. Pacjenci mogą opisywać objawy, takie jak niewyjaśniony ból twarzy, ucisk w kości szczęki lub nierozwiązane infekcje w wywiadzie.
• Techniki obrazowania: standardowe zdjęcia rentgenowskie zębów często nie wykrywają kawitacji, ponieważ mogą nie zapewniać wystarczających szczegółów wewnętrznej struktury kości. Do postawienia diagnozy na ogół potrzebne są bardziej wyrafinowane techniki obrazowania:
  • Tomografia komputerowa z wiązką stożkową (CBCT):: ta zaawansowana technika obrazowania zapewnia trójwymiarowy obraz kości szczęki i jest skuteczniejsza w wykrywaniu kawitacji.
  • Ultrasonografia Cavitat: Jest to specjalistyczne urządzenie zaprojektowane specjalnie do wykrywania kawitacji. Wykorzystuje fale ultradźwiękowe do tworzenia obrazu kości szczęki i może skutecznie wykrywać puste obszary w kości.
• Biopsja kości: w niektórych przypadkach można wykonać biopsję kości. W ramach tej procedury z obszaru podejrzanego o kawitację usuwa się niewielki kawałek kości i wysyła do laboratorium w celu zbadania mikroskopowego. Może to potwierdzić obecność martwiczej tkanki kostnej i związaną z nią infekcję.

Przyczyny kawitacji zębów

Kawitacje zębów mogą być wywołane różnymi czynnikami, często obejmującymi wzajemne oddziaływanie warunków lokalnych i ogólnoustrojowych.
Niektóre z typowych przyczyn obejmują:

• Słabe gojenie po nieprawidłowej ekstrakcji zęba: Często po ekstrakcji zęba część więzadła przyzębia pozostaje (nie jest całkowicie usunięta), a otaczająca kość nie goi się prawidłowo. Jest to szczególnie częste w przypadku ekstrakcji zębów mądrości.
• Infekcje: obszar kości szczęki może ulec zakażeniu, podobnie jak ropień zęba, co prowadzi do śmierci komórek kostnych i powstania kawitacji. Bakterie mogą przedostać się do kości szczęki, prowadząc do martwicy tkanki kostnej. Bakterie te mogą wynikać z chorób przyzębia, infekcji kanałów korzeniowych lub innych źródeł w jamie ustnej.
• Ograniczony przepływ krwi: Wszystko, co ogranicza przepływ krwi do szczęki, może przyczynić się do rozwoju kawitacji. Obejmuje to urazy, zaciskanie i zgrzytanie zębami, które mogą uszkodzić naczynia krwionośne.
• Schorzenia ogólnoustrojowe: niektóre schorzenia ogólnoustrojowe, takie jak choroby autoimmunologiczne lub brak równowagi hormonalnej, mogą również przyczyniać się do rozwoju kawitacji.

Powiązanie między kawitacją zębów a chorobami przewlekłymi

Istnieje coraz więcej dowodów sugerujących, że ubytki w zębach można powiązać z przewlekłymi chorobami ogólnoustrojowymi. Puste obszary w kości szczęki mogą być siedliskiem bakterii, grzybów i toksyn. Patogeny te mogą uwalniać toksyny, które dostają się do krwioobiegu i mogą przyczyniać się do różnych problemów zdrowotnych, w tym:

• Choroby układu krążenia
• Reumatoidalne zapalenie stawów
• Zespół chronicznego zmęczenia
• Choroby autoimmunologiczne

Opublikowane badania na temat kawitacji dentystycznych

Liczne badania rzuciły światło na skutki kawitacji zębów. Na przykład w badaniu opublikowanym w Journal of Oral Science zbadano obecność bakterii w ubytkach kości szczęki i stwierdzono, że mogą one stanowić rezerwuar bakterii przyczyniających się do przewlekłych infekcji. Inne badanie opublikowane w Journal of Oral and Maxillofacial Surgery skupiało się na związku między ubytkami zębów a neuralgią twarzy i sugeruje, że leczenie kawitacji może złagodzić nerwoból u niektórych pacjentów.
W miarę jak kawitacje stomatologiczne cieszą się coraz większym zainteresowaniem w społeczności badawczej, prawdopodobne jest, że przeprowadzone zostaną dalsze badania w celu lepszego zrozumienia ich roli zarówno w zdrowiu jamy ustnej, jak i ustroju.

Leczenie kawitacji dentystycznych

Leczenie ubytków zębowych często wiąże się z interwencją chirurgiczną, wykonywaną zazwyczaj przez specjalistę chirurgii szczękowo-twarzowej. Leczenie kawitacyjne zazwyczaj obejmuje chirurgiczne usunięcie niezdrowej tkanki kostnej i wszelkich zakażonych materiałów. Aby znacząco złagodzić ból podczas zabiegu, stosuje się znieczulenie miejscowe.
Opcje leczenia ubytków zębów obejmują::

• Chirurgia kawitacyjna (łyżeczkowanie): polega na chirurgicznym otwarciu obszaru nad kawitacją i zeskrobaniu tkanki martwiczej. Obszar jest dokładnie czyszczony, aby usunąć wszelkie bakterie i zanieczyszczenia.
• Terapia laserowa: niektórzy lekarze używają laserów do usuwania tkanki martwiczej. Może to być mniej inwazyjne niż tradycyjna operacja i może sprzyjać gojeniu.
• Leki: można przepisać antybiotyki, aby pomóc w opanowaniu wszelkich infekcji występujących w kawitacji, chociaż rosną obawy dotyczące szczepów bakterii opornych na antybiotyki.
• Terapie uzupełniające: stosowane w leczeniu przewlekłego stanu zapalnego i bólu. Niektórzy praktycy holizmu mogą zalecić terapie uzupełniające, takie jak terapia ozonem, wlewy witaminy C lub inne zabiegi mające na celu wsparcie procesów gojenia organizmu.
• Opieka pooperacyjna: ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia prawidłowego gojenia kości i zapobiegania dalszym powikłaniom. Leczenie może również obejmować uwzględnienie czynników ogólnoustrojowych, takich jak poprawa kontroli ciśnienia krwi lub opanowanie zaburzeń krzepnięcia w celu zwiększenia przepływu krwi do dotkniętego obszaru i wspomagania gojenia kości szczęki.
• Regularne kontrole i konserwacja: regularne wizyty kontrolne po zabiegu mają kluczowe znaczenie dla zapewnienia prawidłowego gojenia się obszaru i zapobiegania pojawieniu się nowej infekcji.


W niektórych przypadkach może być konieczne zastosowanie bardziej zaawansowanego leczenia. Może to obejmować terapie stymulujące wzrost i zdrowie kości, zapewniające powrót kości szczęki do zdrowego stanu.

Kawitacje i implanty dentystyczne

Dla pacjenta starającego się o wszczepienie implantów stomatologicznych poważnym problemem może być obecność ubytków w kościach. Aby implant dentystyczny odniósł sukces, musi bezpiecznie zintegrować się z kością szczęki. Kawitacje, czyli obszary martwej lub niezdrowej kości, nie zapewniają stabilnego i zdrowego podłoża niezbędnego do prawidłowej osteointegracji implantu. Umieszczenie implantu w miejscu kawitacji lub w jego pobliżu, gdzie zamiast zdrowej kości występuje zlokalizowany proces chorobowy, może negatywnie wpłynąć na skuteczność wszczepienia implantu, dlatego przed zabiegiem wskazane jest wykonanie badania próbek tkanki kawitacyjnej.

Podsumowanie

Kawitacje to stosunkowo mniej znana patologia zębów – ukryte patologiczne zagłębienia w kości szczęki, które mogą mieć daleko idące konsekwencje dla zdrowia człowieka. Ze względu na często bezobjawowy charakter kawitacji i trudność w ich wykryciu za pomocą standardowych badań rentgenowskich, niezbędne są specjalistyczne metody diagnostyczne. W przypadku osób, które przeszły ekstrakcję zębów, szczególnie zębów mądrości lub odczuwają niewyjaśniony ból twarzy, ważne jest, aby skonsultować się ze stomatologiem mającym doświadczenie w rozpoznawaniu i leczeniu kawitacji. Chirurg jamy ustnej może zlokalizować niezdrową tkankę kostną (zakażoną tkankę, w której występuje proces chorobowy) i po właściwej diagnozie przeprowadzić leczenie kawitacyjne, które pomoże Ci zachować doskonały stan zdrowia jamy ustnej.

Artykuł został opublikowany 25 stycznia 2024, ostatnia aktualizacja miała miejsce 25 stycznia 2024.